Eenmaal terug in de villa besloten we naar Typhoon Lagoon te gaan. Eén van de Disney waterparken.
En, mijn waarde vrienden, Typhoon Lagoon bracht mij goed nieuws. Wat wil namelijk het geval? Ik ben afgevallen! Ondanks het vele, meer dan lekkere eten in Amerika ben ik wat centimeters rond de heupen kwijt geraakt. Je vraagt je nu af hoe het zo kwam dat ik daar in het Disney waterpark achter kwam. En terecht.
Nou, dat zit als volgt. In Typhoon Lagoon kennen we Castaway Creek. Dat is een rustig voortkabbelend watertje dat om vrijwel het hele park loopt en waar je met een band heerlijk op je gemak met de stroom mee drijft:
Toen we het water instapten en ons in een band heesden (is dat goed Nederlands?) gebeurde mij het volgende: mijn zwembroek schoot bij het bespringen van de band omlaag tot ongeveer op kniehoogte. Een hoop consternatie uiteraard: boze mannen en enthousiaste vrouwen. Toen ik razendsnel mijn broek weer tot op welgemanierde hoogte had gehesen, besefte ik me dat dit ongelukje alleen kon hebben plaatsgevonden omdat mijn zwembroek niet meer paste. En omdat mijn zwembroeken altijd krimpvrij zijn kan dat maar één ding beteken: ik ben afgevallen!
Ik zag mijzelf genoodzaakt een nieuwe zwembroek aan te schaffen en daar ben ik zeer zeker in geslaagd in Typhoon Lagoon. Het jammere was dat, zodra ik mijn nieuwe zwembroek aan had, alle glijbanen dichtgingen omdat er onweer op komst was.
We zijn toen dus weer op huis aangegaan maar niet voordat we bij Bamboo Wok Chinees hadden gehaald. Spareribs voor Max, kip-kerrie voor San en voor mij nummer 95 Orange Chicken:
Uiteraard met fried rice:
Heerlijk met een Budweiser-tje er bij. Proost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten